Συνέδριο Διεθνὲς Συνέδριο Μουσικολογικὸ καὶ Ψαλτικό
Θεματική «Ἡ Βυζαντινὴ Μουσικὴ μέσα ἀπὸ τὴν Νέα Μέθοδο Γραφῆς (1814 – 2014) Καθιέρωση – Προβληματισμοί – Προοπτικές»
Διοργάνωση Τμῆμα Μουσικῆς Ἐπιστήμης καὶ Τέχνης Πανεπιστημίου Μακεδονίας – Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν τοῦ Ἀ.Π.Θ. – Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολο-γίας τοῦ Ἀ.Π.Θ. – Ἱερὰ Μεγίστη Μονὴ Βατοπαιδίου Ἁγίου Ὄρους, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου
Τόπος, Χρόνος Θεσσαλονίκη, 30/10 – 01/11/2014, (Βελλίδειο Συνεδριακὸ Κέντρο – Αἴθουσα Τελετῶν Παλαιᾶς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς)
Ἀνακοίνωση «“…ὡμολόγουν ψάλλοντες…”. Ἡ ἀπὸ τῆς Νέας Μεθόδου καὶ ἐντεῦθεν Ψαλτικὴ Τέχνη συνοδοιποροῦσα στὴν ἐσχατολογικὴ πορεία τῆς Ἐκκλησίας»
Περίληψη [«Τῷ δόγματι, τῷ τυραννικῷ, οἱ ὅσιοι τρεῖς παῖδες μὴ πεισθέντες, ἐν τῇ καμίνῳ βληθέντες, Θεὸν ὡμολόγουν ψάλλοντες˙ Εὐλογεῖτε τὰ ἔργα Κυρίου, τὸν Κύριον.» (Κανὼν Μ. Τρίτης, Eἱρμὸς Η΄ ὠδῆς, ἦχος β΄.)] Ἡ μουσικὴ εἰσήχθη ἐνωρίτατα στὴν λατρεία τῆς χριστιανικῆς κοινότητας και ἔκτοτε, ἐπὶ αἰῶνες, ἀποτελεῖ δομικὸ συστατικὸ αὐτῆς. Ἡ Ψαλμωδία, μὲ τὴν ἀνάδειξή της σὲ ὑψηλὴ Τέχνη, ὁδηγήθηκε σὲ μέγιστη καλλιτεχνικὴ ἀκμή, ἐμπλουτίστηκε μὲ σωφὸ σύστημα μουσικῆς σημειογραφίας, προσέλαβε ἀκόμη καὶ ἐπιστημονικὲς διαστά-σεις, ἀλλὰ ποτὲ δὲν ἔπαψε νὰ ἀποτελεῖ ὀρθόδοξη λειτουργικὴ τέχνη, μὲ σαφῆ χειραγωγικὸ ρόλο κατὰ τὴν διάρκεια τῆς λατρείας. Ἔτσι, ἡ Ψαλτικὴ Τέχνη ἀκολουθεῖ τὴν Ἐκκλησία στὴν πορεία της πρὸς τὰ «ἔσχατα», μὲ στόχο νὰ ἀνακαινισθεῖ, τελικῶς, καὶ νὰ «μετουσιωθεῖ» σὲ «ἄρρητο» δοξολογικὸ μέλος τῆς θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας στὴ Βασιλεία τοῦ Ἁγίου Τριαδι- κοῦ Θεοῦ. Ποιά εἶναι, ὅμως, ἡ θέση τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης ἀπὸ τὴν καθιέρωση τῆς Νέας Μεθό-δου ἀναλυτικῆς σημειογραφίας (ἀρχὲς 19ου αἰ.) καὶ ἐντεῦθεν στὴν παράλληλή της πορεία μὲ τὴν Ἐκκλησία; Ἂν ἡ νεώτερη καὶ σύγχρονη Ψαλτικὴ καὶ οἱ φορεῖς της ἐξετασθοῦν ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιολογίας, ἀνθρωπολογίας καὶ ἐσχατολογίας, θὰ εὑρεθοῦν νὰ ἐκπληρώνουν τὸν ἐσχατολογικὸ καὶ σωτηριολογικὸ σκοπό τους; Ψαλμωδία καὶ Ἐκκλησία συνοδοιποροῦν ἢ μόνο κάπου διασταυρώνονται; Ἡ σύγχρονη Ψαλτικὴ Τέχνη εἶναι σήμερα σὲ ἀνά-λογη θέση, ὥστε νὰ κληθεῖ νὰ στεφανώσει τὸ «τέ-λος» (δηλαδή, τὰ προσωπικὰ ἢ κοινοτικὰ «ἔσχα-τα») ὡς «μαρτύριον» καὶ «ὁμολογία» πίστεως;
Ἐκδόθηκε Ἡ ἐργασία ἔχει κατατεθῆ πρὸς ἔκδοση στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου.
Τὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ .
