2014.10.04, Ἕνωση Προασπιστῶν τῆς Ἐθνικῆς Μουσικῆς «Οἱ Υπέρμαχοι»

        Συνέδριο    Διημερίδα Ἐπετειακῶν Εκδηλώσεων

Θεματική    «“Μνήμη καὶ τιμὴτῶν Τριῶν Μεγάλων Διδασκάλων καὶ Εὐεργετῶν τοῦ Ἔθνους: Χρυσάνθου ἐκ Μαδύτων, Γρηγορίου Πρωτοψάλτου καὶ Χουρμουζίου Χαρτοφύλακα»

Διοργάνωση    Πανελλήνια Ἕνωση Προασπιστῶν τῆς Ἐθνικῆς Μουσικῆς «Οἱ Ὑπέρμαχοι»

Τόπος, Χρόνος   Ἀθήνα, 04-05/10/2014, (Συνεδριακὴ Αἴθουσα Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ καὶ Ἀθλητισμοῦ)

Ἀ­να­κοί­νω­ση    «Ψαλμωδία καὶ ἐλευθερία στὴν ὀρθόδοξη λατρευτικὴ παράδοση. Συνέπειες ἀπὸ τὴν καθιέρωση τῆς Νέας Μεθόδου Ἀναλυτικῆς Σημειογραφίας»

Πε­ρί­λη­ψη    Σὲ μία σύναξη ἀφιερωμένη στὴ Νέα Μέθοδο ἀναλυτικῆς σημειογραφίας, ὅπου πολὺς λόγος περὶ τὴν θεωρία καὶ τὴν πράξη τῆς Ψαλτικῆς, εἶναι ἀναγκαῖο, νὰ συζητήσουμε καὶ γιὰ τὴν φιλοσοφία -ἢ γιὰ νὰ ἀκριβολογήσουμε-, γιὰ τὴν θεολογία αὐτοῦ τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ θεωρητικοῦ συστήματος. Ἀπὸ τὶς πολλὲς καὶ ποικίλες φιλοσοφήσεις ἢ θεολογήσεις ποὺ μποροῦν νὰ γίνουν περὶ τὴν Ψαλτική, γενικῶς, καὶ περὶ τὴν Νέα Μέθοδο εἰδικότερα, στὴν παροῦσα εἰσήγηση γίνεται ἀναφορὰ στὸ πολὺ σπουδαῖο ζήτημα τῆς ἐλευθερίας στὴν Ψαλμω- δία, ὅπως αὐτὴ προκύπτει ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ παράδοση. Διότι, δὲν μποροῦμε νὰ θεωροῦμε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς χωριστὰ ἀπὸ τὸν ζωτικό της χῶρο, τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν ὀρθόδοξη θεολογία, ποὺ τὴν γέννησε καὶ τὴν διεμόρφωσε διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Πρόκειται γιὰ ἔνα θέμα, τὸ ὁποῖο ἔχει πολλὲς πτυχές˙ ἐδῶ ἀναφέρονται ὅσες ἐπιτρέπει ὁ χρόνος μιᾶς εἰσηγήσεως.

Ἐκδόθηκε      Ἡ ἐργασία δὲν ἐκδόθηκε. Ἔχει κατατεθῆ πρὸς ἔκδοση στὰ Πρακτικὰ τῆς Διημερίδος, ἡ ὁποία, πρὸς τὸ παρόν, δὲν ἐξέδωσε Πρακτικά.

Τὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2014.06.29, 1ο Δ.Δ.Μ.Σ. τοῦ Τ.Ψ.Τ.Μ. – Ἡ Ψαλτικὴ Τέχνη ὡς Αὐτόνομη Ἐπιστήμη

           Συνέδριο   1ο Διεθνὲς Διεπιστημονικὸ Μουσικολογικὸ Συνέδριο

          Θεματική    « Ψαλτικὴ Τέχνη ὡς Αὐτόνομη Ἐπιστήμη: Ἐπιστημονικοὶ Κλάδοι Συνα-φῆ Ἐπιστημονικὰ Ἀντικείμενα Διεπιστημονικὲς Συνεργασίες, Διαθεματικό-τητα καὶ Διαδράση»

       Διοργάνωση    Τομέας Ψαλτικῆς Τέχνης καὶ Μουσικολογίας τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου, μὲ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μητροπόλεως Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ

   Τόπος, Χρόνος   Βόλος, 29/06 – 03/07/2014, (Συνεδριακὸ Κέντρο «ΘΕΣΣΑΛΙΑ»)

       ­να­κοί­νω­ση    « Ψαλτικὴ Τέχνη ὡς Αὐτόνομη Ἐπιστήμη: Ἐπιστημονικοὶ Κλάδοι Συνα-φῆ Ἐπιστημονικὰ ἈντικείμεναΔιεπιστημονικὲς Συνεργασίες, Διαθεματικό-τητα καὶ Διαδράση»

         Πε­ρί­λη­ψη    Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἐν γένει μουσικολογίας, ἀναπτύχθηκε τὶς τελευταῖες δεκαετίες στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα καὶ τὶς ἀντιλήψεις τῶν εἰσηγητῶν αὐτῆς, ὅτι ἡ μουσικὴ εἶναι μία, αὐτὴ εἶναι ἡ λεγόμενη Εὐρωπαϊκὴ Μουσική, ἐνῷ ὁποιαδήποτε ἄλλη μουσικὴ ἔκφραση ἀποτελεῖ κατώτερη τέχνη, ἀνάξια λόγου, πολὺ περισσότερο, ἀνάξια μελέτης καὶ ἐπιστημονικῆς διερεύνησης. Ὑπὸ τὸ πρῖσμα αὐτό, ἡ Ψαλτικὴ Τέχνη, ὁ τόσο σπουδαῖος μακραίωνος βυζαντινὸς καὶ μεταβυζαντινὸς μουσικὸς πολιτισμός, ὅπως καὶ γενικότερα, κάθε παραδοσιακὴ μουσικὴ ἔκφραση, ἀντιμετωπίζεται, ἀκόμη σήμερα, τόσο ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία, ὅσο καὶ ἀπὸ μεγάλο τμῆμα τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς καὶ μουσικολογικῆς κοινότητας, ὡς μία δευτερεύουσα, ἀδιάφορη τέχνη, γιὰ τὴν ὁποία οἱ Ἕλληνες ἀρκεῖ νὰ ἔχουν μία, κάποια, ἐγκυκλο-παιδικὴ γνώση. Τὸ 1ο Διεθνὲς Διεπιστημονικὸ Μουσικολογικὸ Συνέδριο τοῦ Τομέα Ψαλτικῆς Τέχνης καὶ Μουσικολογίας τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου φιλοδοξεῖ: – Νὰ ὑπενθυμίσει ὅτι ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ εἶναι ἕνας σπουδαῖος αὐτόνομος μουσικὸς πολι-τισμόςνὰ ἀναγνωρίσει καὶ προβάλει τὶς ὑπεράνθρωπες πρὸς αὐτὸν τὸ σκοπὸ προσπάθειες, ποὺ κατέβαλαν ἕως τώρα οἱ δάσκαλοι τῶν σύγχρονων μουσικολόγων τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης,  – νὰ προσδιορίσει ἐπίσημα τοὺς ἐπιστημονικοὺς κλάδους καὶ τομεῖς τῆς λεγόμενης Βυζαντινῆς Μουσικολογίας,νὰ ἐνθαρρύνει διεπιστημονικὲς συνεργασίες, προκειμένου ἡ μὲν Ψαλτικὴ νὰ ἀποκτήσει νέα ἐργαλεῖα μελέτης καὶ ἔρευνας, προερχόμενα ἀπὸ ἄλλους ἐπιστημονικοὺς χώρους, οἱ δὲ λοιπὲς ἐπιστῆμες νὰ ἀνακαλύψουν τὴν Ψαλτικὴ ὡς ἕνα νέο πεδίο δράσης ἢ καὶ ὡς ἕνα νέο πολύτιμο ἐργαλεῖο στὴν προώθηση τῶν δικῶν τοὺς ἐρευνῶν. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ τὴν διαθεματικότητα καὶ τὴ διεπιστημονικότητα, γιὰ τὶς ὁποῖες πολὺς λόγος γίνεται τὴν τελευταία δεκαετία, ἂς σημειωθεῖ ὅτι ἦταν ἀνέκαθεν αὐτονόητες στὸν κύκλο τῶν διδασκάλων καὶ μελετητῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς, ἐφόσον ποτὲ δὲν σκέφθηκαν νὰ τὴ θεωρήσουν ἀνεξάρτητη ἀπὸ τὶς ἄλλες ἐκκλησιαστικὲς τέχνες καὶ λειτουργικὲς ἐπιστῆμες.

       ­να­κοί­νω­ση    The Psaltic Art as an Autonomous Science: Scientific Branches – Related Scientific Fields – Interdisciplinary Collaborations and Interaction”

         Πε­ρί­λη­ψη    In Greece over the last several decades, the science of musicology has developed in accordance with the spirit and attitudes of its proponents, namely that there is a music, so-called “European” music, with a noble character, and all other musical expressions are lesser arts, unworthy of mention let alone study and academic research. This is why Byzantine music, as well as more generally any traditional musical expression, is seen even today, both by the Greek state and the academic musicological community, as a minor, immaterial art, about which perhaps a few Greek musicians have some encyclopedic knowledge. The 1st International Interdisciplinary Musicological Conference of the Department of the Psaltic Art and Musicology of the Volos Academy for Theological Studies aims to highlight the Ecclesiastical Music as an important autonomous musical culture, and further to recognize and showcase the superhuman efforts made toward this end by teachers of contemporary musicologists of the Psaltic Art, and finally to formally identify the disciplines and areas of so-called Byzantine Musicology and encourage interdisciplinary collaborations, so that this emerging field can acquire new research tools from other academic areas, and the other sciences can discover chanting as a new field or as a valuable new tool in promoting their own research. As for the interdisciplinary and multidisciplinary, about which there has been much talk in the last decade, it should be noted that this was always implicit among the circle of teachers and scholars of Ecclesiastical Music, to whom it never would have even occurred to consider Ecclesiastical Music independent of other ecclesiastical arts and liturgical sciences, or even of Western Music.

          Ἐκδόθηκε      Ἡ παροῦσα Κεντρικὴ Ὁμιλία ἐκδόθηκε δίγλωσση, σὲ Ἑλληνικὴ (σελ. 19 – 32) καὶ Ἀγγλικὴ γλῶσσα (σελ. 33 – 42), στὰ Ἠλεκτρονικὰ Πρακτικὰ τοῦ Συ­νε-δρίου. Ἐπιμελητὲς Ἐκδόσεως: Κωνσταντῖνος Χαριλ. ΚαραγκούνηςΓεώργιος Κουρουπέτρογλου, ἔκδοση Τομέα Ψαλτικῆς Τέχνης καὶ Μουσικολογίας τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου, ἐκδόσεις «ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ», Βόλος 2015, σελίδες 600 (ISBN-13: 978-618-82128-3-1). Ὁ Τόμος τῶν Ἠλεκτρονικῶν Πρακτικῶν εἶναι ἀναρτημένος στὸν ἰστότοπο τοῦ Τ.Ψ. Τ.Μ. τῆς Ἀ.Θ.Σ.Β. (www.tomeaspsaltikis.gr) ἐδῶ: (https://tomeaspsaltikis. gr/el/ἠλεκτρονικὰ-πρακτικὰ-τοῦ-1ου-δδμσ-το/) καὶ συνοδεύεται ἀπὸ Ἠλεκτρονικὲς Ἐκδόσεις τῶν Φυλλαδίων τῶν Βιογραφικῶν Σημειωμάτων τῶν Εἰσηγητῶν καὶ τῶν Περιλήψεων τῶν Εἰσηγήσεων (τὸ ἑλληνικὸ μὲ ISBN-13: 978-618-80811-5-4 καὶ ἀγγλικὸ μὲ ISBN-13: 978-618-81264-4-2).

2014.02.22, ΤΨΤΜ τῆς ἈΘΣΒ – ΣἹΒ, Ἡμερίδα – Μνημόσυνο τοῦ Πρωτοψάλτου Ἐμμ.Χατζημάρκου


ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ

ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΧΑΤΖΗΜΑΡΚΟΥ


Μὲ ἀφορμὴ τὴν συμπλήρωση ἑνὸς ἔτους ἀπὸ τὴν ἐκδημία τοῦ κορυφαίου Πρωτοψάλτου Μανώλη Χατζημάρκου, ὁ Σύνδεσμος Ἱεροψαλτῶν Βόλου «Ἰωάννης ὁ Κουκουζέλης», ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ, διοργάνωε διήμερο ἐκδηλώσεων, Σάββατο 22 καὶ Κυριακ 23 Φεβρουαρίου 2014, ποὺ θὰ περιελάμβανε:

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

(ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΒΟΛΟΥ)

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου, ὥρα 10:00 π.μ.,

Συνεδριακ Κέντρο Θεσσαλίας (Μελισσιάτικα Βόλου), ἀνοιχτὴ στὸ κοινό.

Περισσότερες πληροφορίες για τὴν διοργάνωση βλ.:

http://www.tomeaspsaltikis.gr/index.php/el/conf-2/diorganoseis-to-tpstm/2014-02-09-00-37-12

Τὸ κείμενο τῆς ὁμιλίας τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Τομέα

μπορεῖτε νὰ δεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ Ε Δ Ω.

2014.01.30, ἹΜΔ, Ἑορτὴ Τριῶν Ἱεραρχῶν, Τιμή πρ.Δ/ντριας Μουσικοῦ Σχολείου Βόλου Εὐανθίας Πέτρου


Τιμὴ τῆς τ. Διευθύντριας τοῦ Μουσικοῦ Σχολείου Βόλου,

τῆς φιλολόγου κας Εὐανθίας Πέτρου,

ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ

κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Παιδείας καὶ τῶν Γραμμάτων, τὴν 30η Ἰανουαρίου 2014,

στὴν καθιερωμένη ἐτήσια ἐκδήλωση πρὸς τιμὴν ἐπιφανῶν Βολιωτῶν Ἐκπαιδευτικῶν

μὲ ἀφορμὴ τὴν ἑόρτιο Σύναξη τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν

στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τῆς Ἱ.Μ.Δημητριάδος


Τὸ κείμενο τοῦ πανηγυρικοῦ τῆς ἡμέρας

ποὺ ἐξεφώνησε ὁ Διευθυντὴς τοῦ Τομέα, μὲ τίτλο

«Σὺ εἶ …Πέτρου,

καὶ ἐπὶ ταύτην τὴν πέτραν οἰκοδομήσω μου …μουσικὴν παιδείαν»

μπορεῖτε νὰ δεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ Ε Δ Ω

 

2013.10.10., 4th A.S.B.M.H., Βυζαντινὸς Μουσικὸς Πολιτισμός

            Συνέδριο 4o Διεθνὲς Συνέδριο

          Θεματική    «Βυζαντινὸς Μουσικὸς Πολιτισμός»

       Διοργάνωση    American Society of Byzantine Music and Hymnography (A.S.B.M.H.) τοῦ Προγράμματος Βυζαντινῶν Σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Pittsburgh, Ἡ. Π.Ἀ. – Εὐρωπαϊκὸ Κέντρο Τέχνης (EU.AR.CE.)

   Τόπος, Χρόνος   Παιανία Ἀττικῆς, 10-13/10/2013 (Πανεπιστημιακὸ Κέντρο Α.Ι.Τ.)

       ­να­κοί­νω­ση    « μεταχείριση 8χόρδων κλιμάκων στὴν Ψαλτικὴ Τέχνη. Κανόνας ἐξαίρεση; Ἐπιπτώσεις στὴν ψαλτικὴ πράξη καὶ στὴν διδασκαλία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης»

         Πε­ρί­λη­ψη   Εἶναι αὐτονόητη ἡ μεταχείριση ὀκταχόρδων κλιμάκων στὴν Ψαλτικὴ Τέχνη; Ἀποτελεῖ θεωρητικὸ δεδομένο παλαιᾶς ψαλτικῆς παραδόσεως; Εἶναι κανόνας τοῦ θεωρητικοῦ ὑπόβαθρου τῆς βυζαντινῆς καὶ μεταβυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς ἢ νεώτερη καινοφανὴς πρακτική; Ἀποτελεῖ κανόνα ἢ ἐξαίρεση στὴν μελικὴ ἀνάπτυξη τῆς δομῆς τῶν Γενῶν καὶ τῶν Εἰδῶν τῆς Βυζαντινῆς Μελοποιίας; Ποιές μελοποιητικὲς ἢ καλλιτεχνικὲς ἀνάγκες καλύπτει ἡ χρήση τῶν 8χόρδων κλιμάκων; Ποιές ἱστορικὲς καὶ λοιπὲς ἐξελίξεις κατέστησαν ἀναγκαία τὴν διείσδυσή τους στὸ ἔκπαλαι 5χορδικὸ σύστημα τῶν Ψαλτικῆς Τέχνης; Ποιός ὁ ρόλος τῆς Νέας Μεθόδου στὶς μουσικὲς ἐξελίξεις τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης; Ποιές οἱ ἐπιπτώσεις τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ «διαπασῶν» συστήματος στὸν ἀπόλυτο προσδιορισμὸ τοῦ τονικοῦ ὕψους τῶν ἤχων; Ἡ στροφὴ τῶν θεωρητικῶν καὶ τῶν μελουργῶν στὰ 8χορδα συστήματα ἀπέτρεψε ἢ διευκόλυνε τὴν διείσδυση «συμμίκτων» ἢ ἐξωτερικῶν μελῶν στὴν ψαλτικὴ παράδοση; Ἡ μεταχείριση 8χόρδων κλιμάκων στὴν σύγχρονη διδακτικὴ πράξη λύνει προβλήματα τῆς θεωρίας καὶ τῆς σημειογραφίας ἢ περιπλέκει μία ἤδη ἐπιβαρυμένη κατάσταση; Ποιές θετικὲς ἢ ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις θὰ εἶχε στὴν πράξη μία τυχὸν ἀπόφαση τῆς ψαλτικῆς καὶ μουσικολογικῆς κοινότητος γιὰ ἐπίλυση τῶν θεωρητικῶν καὶ σημειογραφικῶν ἐκκρεμοτήτων, οἱ ὁποῖες προέκυψαν ἀπὸ τὴν υἱοθέτηση τῶν 8χόρδων συστημάτων; Πῶς τὸ φαινόμενο τοῦ Μανουὴλ Βρυεννίου καὶ τῆς συνθέσεως, στὴν ἐποχή του, ἑνὸς θεωρητικοῦ συγγράμματος -ὅπως τοῦ Βρυεννίου- μπορεῖ νὰ ἔχει συσχετισμὸ μὲ τὸ ἀνωτέρω ἐξεταζόμενο ζήτημα;

          Ἐκδόθηκε    Ἡ ἐργασία δὲν ἐκδόθηκε. Τὸ Συνέδριο δὲν ἐξέδωσε Πρακτικά.

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2013.07.04, Department of Music Studies of “George Enescu” University of Arts Iaşi

           Συνέδριο   5th International Musicological Conference [[i]]

          Θεματική    “Musical Romania and the neighbouring cultures: traditions, influences, identities

       Διοργάνωση    Department of Theoretical Music Studies of “George Enescu” University of Arts Iaşi. IMS Regional Association for the Study of Music on the Balkans, Regional Association for the Balkan Countries of the International Musico-logical Society (IMS)

   Τόπος, Χρόνος   Iaşi, Romania, 04-07/07/2013 (“George Enescu” University of Arts Iaşi)

       ­να­κοί­νω­ση    “The Orthodox Synaxaria as direct and indirect sources of the independent science ‘Musicology of the Psaltic Art’ and its specific disciplines

         Πε­ρί­λη­ψη    The Musicology of the Psaltic Art, as a relatively recent science, is still in that “precocious” situation, a typical feature of which -at least, in Greece- is the absence of clearly defined sectors of scientific research. The direct and primary need for investigation of the theoretical and musical sources, as well as for study and comprehension of the development of the notation, necessarily left “for a later day” the activity in other directions; directions like the Dida-ctic and Pedagogic of Psaltic Art, its Morphology and Analysis, its Anthropology and Psychology, its Comparative Musicology and other equally important ones. Among them, we think that the research on the Theology and Lite-rature of the Psaltic Art is a extremely important sector; through its conclusions one could go through all the theological teachings, the “theologiseis” of the Church Fathers about the Holy Psalmody, and at the same time through all the direct and indirect historical evidences of the Church and non-Church literature on the orthodox liturgical music. Aiming to an official definition of the sector of Theology and Literature of the Psaltic Art, the Orthodox Synaxaria is a “sine qua non” field for research, which comes out to be a very important source. The researcher, who has to keep in mind the conclusions of the theological sciences of Hagiology, Literature of Church Fathers, Theology of Orthodox Christian Worship and possibly some more, must simply keep a critical eye on the Synaxaria of all kinds (martyrologies, lives of Saints, ascetic texts etc), remembering that lots of evidence refer to the period the texts have been written and not to the period they speak about. Leaving this reservation aside, the texts of Synaxaria contain many interesting elements about Holy Psalmody, which can be epitomized in the following aspects.

       Psalmody as an uninterrupted, non-stop action of the Heaven’s Church of Angels and Saints, for endless glorification of the Most-Sacred Trinity God.

       Church Music as a guiding and saving vehicle inside the Orthodox Holy Worship, which has been cultivated and shaped by the enlightened “ἐν Πνεύματι ἉγίῳChurch Fathers, the sacred hymnographers, “melodoi” (hymnographers and also composers) and chanters.

       Psaltic as an Art, having close ties and being inseparably linked with the ritual elements of the Orthodox Worship, an Art which, however, went through gradual modification, reaching through the centuries high levels of artistry and virtuosity.

       Psalmody as a personal prayer, as a vehicle for prayer into the orthodox experience of the Church in general, and of the individual faithful in particular.

       The non-Church music, the instruments, the secular songs, the dances and the relevant, the entertainments, the popular-folk feasts and festivals etc, are demonical tools and instruments of the devil, in his effort for “stealing” the spirit of man away from the Kingdom of the God.

          Ἐκδόθηκε      ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου, ἀρχικῶς σὲ ψηφιακὴ μορφὴ ὡς Ἠλεκτρονικὰ Πρακτικά, ἀργότερα δὲ ἐξεδόθησαν καὶ ἔντυπα Πρακτικὰ ὡς Vol. 14 τοῦ μουσικολογικοῦ Περιοδικοῦ “Artes”, κδότης UNIVERSITY OF ARTS “GEORGE ENESCU” IAŞI – FACULTY OF PERFORMING, CO-MPOSITION AND THEORETICAL MUSIC STUDIES – RESEARCH CENTRE “ŞTIINŢA MUZICII, ARTES PUBLISHING HOUSE, Iaşi 2014, pg. 33-47. 
 
Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2012.12.13, Ἵ.Β.Μ. Ε΄, «Θεωρία καὶ Πράξη τῆς Ψαλ­τι­κῆς Τέχνης

           Συνέδριο Ε΄ Δι­ε­θνὲς Συ­νέ­δρι­ο Μου­σι­κο­λο­γι­κὸ καὶ Ψαλ­τι­κό

 

           Θεματική    «Θεωρία καὶ Πράξη τῆς Ψαλ­τι­κῆς Τέχνης “ Ἐρωταποκρίσεις καὶ Ἀκρίβεια τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης”»

       Διοργάνωση    ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος­δρυ­μα Βυ­ζα­ντι­νῆς Μου­σι­κο­λο­γί­ας –  ὑπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κ. Ἱερωνύμου

   Τόπος, Χρόνος   ­θῆ­ναι, 13-15/12/2012 (Προπύλαια Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν)

       ­να­κοί­νω­ση    «Περὶ ἱερᾶς Ψαλμωδίας διδασκαλίες Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου καὶ ἀπήχησηαὐτῶν στὴν ὀρθόδοξο πνευματικότητα. Ρόλος καὶ Ἀναγκαιότητα τοῦ Τομέως «Θεολογία τῆς Ψαλμωδίας»

         Πε­ρί­λη­ψη    Ψαλτικὴ Τέχνη, ὡς ἐκ «τῶν οὐκ ἄνευ» συστατικῶν καὶ δομικῶν στοιχείων τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας, δὲν ἀποτελεῖ μόνο χειραγωγικὸ καὶ σωστικὸ μέσο κατὰ τὴν τελετουργία αὐτῆς. Σύμφωνα μὲ τὶς θεολογικὲς ἑρμηνεῖες τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, τὶς θεμελιωμένες πρωτίστως στὴν ἁγιογραφικὴ Ἀποκάλυψη, ἱερὰ Ψαλμῳδία ὀφείλει νὰ ἀποτελεῖ καθημερινὸ καὶ ἀδιάλειπτο, προσωπικὸ ἔργο κάθε πιστοῦ, ἀνεξαρτήτως τῆς ἰδιότητος ἢ τῆς τάξεώς του (λαϊκός, κληρικός, μοναχός, ἀναχωρητὴς κ.λπ.), κατὰ μίμηση τοῦ ἔργου τῶν Ἀγγέλων καὶ τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας. Ἡ περὶ Ψαλμῳδίας αὐτὴ διδασκαλία, ὑποστηρίχθηκε ἀπὸ τὸ σύνολο σχεδὸν τῆς πατερικῆς παραδόσεως, ὁ δὲ Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος ὑπῆρξε διαπρύσιος κήρυκας τῆς ἀκαταπαύστου ἀνυμνήσεως τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἤδη σὲ ἐποχὴ κατὰ τὴν ὁποία ἡ ὀρθόδοξος πνευματικότητα εἶναι ἀκόμη ὑπὸ διαμόρφωση. Τελικῶς, τὸ βίωμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἀποτυπώνεται στὴν πολιτεία τῶν Ἁγίων κάθε ἀγωνιστικοῦ σταδίου καὶ ἐποχῆς (καὶ καταγράφεται σὲ μαρτυρολόγια, συναξάρια, γεροντικά, φιλοκαλίες, λόγους, ὁμιλίες, διηγήσεις καὶ ἄλλες πηγές), ἐπιβεβαιώνει στὴν πράξη τὶς θεολογικὲς «θεωρίες» τοῦ Ἐφραὶμ περὶ τῆς Ψαλμωδίας. Αὐτὴ ἀποτελεῖ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία εἶναι συνδεδεμένη μὲ τὴν ἄσκηση τῶν ἀρετῶν, ἀλλά, σὲ περίπτωση «ἀπροσεξίας», δύναται νὰ ἐκπέσει σὲ μέσο γεννήσεως καὶ συντηρήσεως τῶν «παθῶν», ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἡ κοσμικὴ μουσική.

          Ἐκδόθηκε      Ἡ ἐργασία ἔχει κατατεθεῖ πρὸς δημοσίευση στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου, τὰ ὁποῖα εἶναι ἕτοιμα πρὸς ἔκδοση.
 
Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2012.02.18, Ἱ.Μ.Δ. – Σ.Ἱ.Β. – Β΄ Συμπόσιο Ψαλτικῆς Τέχνης, Γρ.Θ.Στάθης

Συνέδριο      Β΄ Συμπόσιο Ψαλτικῆς Τέχνης

Θεματική    «Ἐπιτεύγματα καὶ Προοπτικὲς στὴν Ἔρευνα καὶ Μελέτη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ψαλτικῆς Τέχνης»

Διοργάνωση    Ἱερὰ Μητρόπολις Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ – Σύνδεσμος Ἱεροψαλτῶν Βόλου «Ἰωάννης ὁ Κουκουζέλης»

Τόπος, Χρόνος   Βόλος, 18/02/2012 (Συνεδριακὸ Κέντρο «ΘΕΣΣΑΛΙΑ»)

Ἀ­να­κοί­νω­ση    «Εἰσαγωγὴ στὴν Ἐπιστήμη τῆς Μουσικολογίας τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης. Γένεση, Ἀνάπτυξη, Ἀντικείμενο, Τομεῖς»

Πε­ρί­λη­ψη    Ἡ Μουσικὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας, ἡ Βυζαντινὴ καὶ Μεταβυζαντινὴ Ψαλτικὴ Τέχνη, ἀποτελεῖ ἀντικείμενο τῆς ἐπιστήμης τῆς Βυζαντινῆς Μουσικολογίας ἢ ὀρθότερον -κατὰ τὴν προσωπική μας ἄποψη- τῆς Μουσικολογίας τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης. Ὡς ἐπιστήμη ἔχει ἀπὸ πολὺ νωρὶς προκαλέσει τὸ εἰδικὸ ἐνδιαφέρον τῶν ἐπιστημόνων τῆς Δύσεως, ἐνῶ εἶναι πολὺ πρόσφατη καὶ νεαρὰ ὡς ἐπιστήμη στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο.

Ἐκδόθηκε      Ἡ ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συ­νεδρίου, μὲ τίτλο, Ἐπιτεύγματα καὶ Προοπτικὲς στὴν Ἔρευνα καὶ Μελέτη τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης – Τόμος Ἀφιερωμένος στὸν καθηγητὴ Γρηγόριο Θ. Στάθη, ἔκδοση τοῦ Τομέα Ψαλτικῆς Τέχνης καὶ Μουσικολογίας τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου, ἐπιμέλεια ἐκδόσεως Κ.Χ.Καραγκούνης – Κωστὴς Δρυγιανάκης, ἐκδόσεις «ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Δ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ», Ἀθῆναι 2014, σελ. 59- 69.

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2011.09.29, Ε.Ἰ.Π.Ἐ. Λαϊκὸς Πολιτισμὸς καὶ Ἐκπαίδευση

Συνέδριο    1ο Διεθνὲς Συνέδριο

Θεματική    «Λαϊκὸς Πολιτισμὸς καὶ Ἐκπαίδευση»

Διοργάνωση    Κέντρο Ἔρευνας τῆς Ἑλληνικῆς Λαογραφίας τῆς Ἀκαδημίας ἈθηνῶνΠεριφερειακὴ Διεύθυνση Ἐκπαίδευσης ΘεσσαλίαςΔιευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και  Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης Μαγνησίας, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῶν: Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, I.O.V.N.G.O OF UNESCO καὶ Διεθνοῦς Ὀργάνωσης Λαϊκῆς Τέχνης (Δ..Λ.Τ.)

Τόπος, Χρόνος   Βόλος 29/09 01/10/2006 (Συνεδριακὸ Κέντρο Θεσσαλίας)

 ­να­κοί­νω­ση    « διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὴν Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθ-μια Ἐκπαίδευση. Προτεινόμενο Πρόγραμμα Σπουδῶν. Στόχοι. Ἀποτελέσματα»

Πε­ρί­λη­ψη    Τὸ ζήτημα τῆς διδασκαλίας τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆςτῆς Λαϊκῆς Παραδοσιακῆς Δημοτικῆς Μουσικῆς καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ψαλτικῆς Τέχνηςστὸ ἑλληνικὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα εἶναι τεράστιο στὶς διαστάσεις του καὶ μεγίστου ἐνδιαφέροντος, ἀλλὰ παράλληλα πολὺ καυτό, γιὰ τὸ ὁποῖο, δυστυχῶς, δὲν ἔχει ἀκόμη ἀνοίξει συζήτηση, οὔτε ἐπιστημονικὴ οὔτε πολιτική. Δὲν ἔχουν δοθεῖ ἐπιστημονικὲς ἢ πολιτικὲς ἀπαντήσεις στὸ ἐρώτημα: Γιατί δὲν ἔχει ἀκόμη εἰσαχθεῖ οὐσιαστικὰ ἡ διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὰ σχολεῖα τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας; Εἶναι παράδοξο, ἀλλὰ τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς του ἀρνεῖται νὰ δεῖ καὶ νὰ ἀναγνωρίσει τὴν Ἑλληνικὴ Μουσικὴ ὡς τέχνη ὑψίστης καλλιτεχνικῆς, παιδαγωγικῆς, ἱστορικῆς καὶ ἐθνικῆς ἀξίας. Ἐὰν δὲν εἶχαν συσταθεῖ τὰ Μουσικὰ Σχολεῖα, ὅπου ἡ Ἑλληνικὴ Παραδοσιακὴ καὶ Βυζαντινὴ Μουσικὴ βρῆκε καταφύγιο τὰ τελευταῖα χρόνια, ἡ κατάσταση θὰ ἦταν τραγικότερη, ἴσως δὲ ἀνεπιστρεπτὶ χαμένη ἡ εὐκαιρία τῆς διάσωσης τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς κληρονομιᾶς. Ἡ παροῦσα ἐργασία δὲν φιλοδοξεῖ, βέβαια, νὰ ἀνοίξει συζήτηση καὶ ἐπιχειρηματολογία γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὴν πραγματικότητα καὶ καθημερινότητα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, τονίζει, ὅμως, τὴν ἀναγκαιότητα ἰσοδύναμης διδασκαλίας της στὴν Πρωτοβάθμια καὶ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἔστω σὲ ἐπιλεγμένες ἀρχικῶς σχολικὲς μονάδες καὶ σὲ πειραματικὸ στάδιο. Ἐδῶ, κατατίθεται μία προσωπικὴ πρόταση ἐπὶ τοῦ προγράμματος διδασκαλίας, τῆς ὕλης σπουδῶν καὶ τῶν μεθόδων ἀναπτύξεως ἑνὸς πιλοτικοῦ μαθήματος γιὰ ὅλες τὶς τάξεις Γυμνασίου καὶ Λυκείου, μὲ τὴν ἐλπίδα πώς, ἐφόσον ἡ πρόταση ἀπευθύνεται στὴν ἐκπαιδευτικὴ κοινότητα, θὰ ἀποτελέσει ἔναυσμα προβληματισμοῦ καὶ ἀφετηρία νέων ἐμπνεύσεων.

Ἐκδόθηκε    ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου, ἀρχικῶς σὲ Ἠλεκτρονικὴ Ἔκδοση σὲ δίσκο ἀκτίνας (DVD) δεδομένων. Ἐκ τῶν ὑστέρων, τὸ Συνέδριο ἐξέδωσε καὶ ἔντυπα Πρακτικά, ἐκδόσεις «DOROSELI», Ἀθῆναι, Νοέμβριος 2007, σελ. 156-161. (ISBN: 978-960-8373-10-5)

Βιωμ. Ἐργαστήριο    «Ταχύρρυθμη διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς Σημειογραφίας»

Πε­ρί­λη­ψη    Παρουσίαση μιᾶς προσωπικῆς μεθόδου διδασκαλίας τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆςτῆς σημειογραφίας καὶ τῆς θεωρίας τῆς Ὀκτωηχίαςἡ ὁποία ἀποδεδειγμένα ὁδηγεῖ πολὺ σύντομα στὴν ἱκανότητα τῶν σπουδαστῶν γιὰ ἐκ πρώτης ὄψεως ἀνάγνωση τῶν βυζαντινῶν μουσικῶν κειμένων. Ἡ μέθοδος ἀποτελεῖ καρπὸ μακροχρόνιας ἐφαρμογῆς παρατηρήσεων καὶ βελτιώσεων σὲ ἐξατομικευμένες καὶ ὁμαδικὲς περιπτώσεις διδασκαλίας τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης καὶ προτείνεται ἡ ἐφαρμογή της γιὰ ταχύρρυθμη ἐπιμόρφωση ἐκπαιδευτικῶν, πανεπιστημιακὴ διδασκαλία περιορισμένων διδακτικῶν ὡρῶν καὶ τὰ ὅμοια.

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2011.06.06, Tμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν Ἀ.Π.Θ. – Crossroads

Συνέδριο Διεθνὲς Μουσικολογικὸ Συνέδριο

Θεματική    Crossroads. Greece as an Intercultural Pole of Musical Thougth and Creativity

Διοργάνωση    Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σχολὴ Καλῶν Τεχνῶν. Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν – IMS Regional Association for the Study of Music on the Balkans

Τόπος, Χρόνος   Θεσσαλονίκη, 06-10/06/2011 (Teloglion Foundation of Art AUTh)

Ἀ­να­κοί­νω­ση    «Ἕνας αὐτόγραφος κώδικας τοῦ Ἀποστόλου Κώνστα τοῦ Χίου, ἀνακαλυφθεὶς πρόσφατα στὰ Ἄνω Λεχώνια Μαγνησίας»

Πε­ρί­λη­ψη    Ὁ Ἀπόστολος Κώνστας Χῖος (1767-1840) διδάσκαλος, θεωρητικὸς καὶ ἐξηγητὴς τῆς Ψαλ- τικῆς Τέχνης στὴν κρισιμότατη, γιὰ τὴν τελευταία, περίοδο ἀπὸ τὸ δ΄ τέταρτο τοῦ ΙΗ΄ ὡς τὸ β΄ τέταρτο τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνα, εἶναι σὺν τοῖς ἄλλοις περίφημος γιὰ τὸ πλούσιο κωδικογραφικὸ τοῦ ἔργο, τὸ ὁποῖο ξεπερνᾶ σὲ ἀριθμὸ τὰ ἑκατὸν πενήντα μουσικὰ καὶ θεωρητικὰ αὐτόγραφα -ἐνῶ διαρκῶς ἐπισημαίνονται νέα-, ἐγκατεσπαρμένα σὲ πλῆθος βιβλιοθηκῶν καὶ δημοσίων ἢ ἰδιωτικῶν συλλογῶν. Ἡ ἀνακάλυψη ἑνὸς ἀκόμη, ἄγνωστου ὡς τώρα, αὐτογράφου τοῦ Κών-στα, φυσικά, δὲν μπορεῖ νὰ ξαφνιάσει τὴν μουσικολογικὴ κοινότητα, δεδομένης τῆς πλου-σιοτάτης ἀντιγραφικῆς καὶ ταχυγραφικὴς δραστηριότητας τοῦ ἀνδρός, ἡ ὁποία ἀσκήθηκε ἐπαγγελματικὰ καὶ βιοποριστικά. Τί ἰδιαίτερο παρουσιάζει, λοιπόν, ἕνα πολὺ μικρό, θεωρητικοῦ περιεχομένου, αὐτόγραφό του, ποὺ ἐπισημάνθηκε πρόσφατα σὲ ἰδιωτικὴ συλλογὴ στὸ χωριὸ Ἄνω Λεχώνια Πηλίου τῆς Θεσσαλικῆς Μαγνησίας, ὥστε νὰ δικαιολογεῖ εἰδικὴ μνεία καὶ παρουσίαση αὐτοῦ; Δὲν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία, ὅτι ὁ πηλιορείτικος μουσικὸς κώδικας τῆς συλλογῆς Ἀνετόπουλων στὰ Ἄνω Λεχώνια Μαγνησίας εἶναι ἕνα γνήσιο αὐτόγραφό του Ἀπόστολου Κώνστα τοῦ Χίου, παρότι ὁ ἴδιος δὲν ἀποκαλύπτει πλήρως τὸν ἑαυτό του. Ἡ καλαισθησία καὶ ἡ χαρακτηριστικὴ αἰσθητικὴ τοῦ Κώνστα εἶναι διάχυτες καὶ σὲ αὐτό του τὸ ἔργο. Πρόκειται γιὰ ἕνα Θεωρητικό, ὅπου παραδίδεται ἡ «Εἰσαγωγή», δηλαδή, τὸ «Μικρὸ Θεωρητικὸ» τοῦ Χρυσάνθου ἐκ Μαδύτων γιὰ τὴ Νέα Μέθοδο ἀναλυτικῆς σημειογραφίας. Τὸν Χρύσανθο ὁ γραφεὺς ἀποκαλεῖ «μαθητή του», μία πληροφορία ἡ ὁποία δὲ διασταυρώνεται ἀπὸ πουθενὰ ἀλλοῦ στὰ ἕως τώρα ἐπισημανθέντα αὐτόγραφα τοῦ Κώνστα καὶ ἐλέγχεται γιὰ τὴν εἰλικρίνειά της ἢ τὴν τυχὸν «κακή» της προαίρεση. Ὁ χρόνος γραφῆς τοῦ κώδικος παρασιωπεῖται. Ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο τοῦ κώδικος, ὁ Ἀπόστολος Κώνστας δὲν ἀναδεικνύεται ἁπλῶς ἕνας ἱκανότατος ἀντιγραφέας. Ἐργάζεται ὡς διδάσκαλος, ὁ ὁποῖος ἐπιλέγει τὸ καλλίτερο καὶ σαφέστερο ἀπόσπασμα ἀπὸ ποικίλες πηγές, χωρίς, βέβαια, νὰ διστάζει νὰ παρέμβει καὶ ὁ ἴδιος μὲ προσωπικές του ἀποσαφηνίσεις στὰ ἀποσπάσματα αὐτά, προκειμένου νὰ καταστήσει τὴν «δική» του «Εἰσαγωγὴ» τοῦ Χρυσάνθου μεθοδικότερη καὶ περισσότερο κατανοητή.

Ἐκδόθηκε    Ἠλεκτρονικὰ Πρακτικά: Ἡ ἀνωτέρω Ἀνακοίνωση ἐκδόθηκε στὸν Τόμο: Aristotle University of Thessaloniki – Faculty of Fine Arts – School of Music Studies / IMS Regional Accociation for the Study of Music of the Balkans, Crossroads: Greece as an Intercultural Pole of Musical thought and creativity – Internatio-nal Musicological Conference, June 6-10, 2011 – Conference Proceedings, Thessaloniki 2013, σελ. 1007 – 1040.

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.