2007.09.10, 1st A.S.B.M.H., Βυζαντινὸς Μουσικὸς Πολιτισμός

Συνέδριο    1o Παγκόσμιο Συνέδριο

Θεματική    «Βυζαντινὸς Μουσικὸς Πολιτισμός»

Διοργάνωση    American Society of Byzantine Music and Hymnography (A.S.B.M.H.) τοῦ Προγράμματος Βυζαντινῶν Σπουδῶν τοῦ Carnegie Mellon University of Pitts burgh, Ἡ.Π.Ἀ. – Εὐρωπαϊκὸ Κέντρο Τέχνης (EU.AR.CE) Ἀθηνῶν

Τόπος, Χρόνος   Παιανία Ἀττικῆς, 10-15/09/2007 (Πανεπιστημιακὸ Κέντρο Α.Ι.Τ., Παιανία)

Ἀ­να­κοί­νω­ση    «Ὀκτὼ μουσικὰ χειρόγραφα ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Ἁλμυροῦ τῆς Μαγνησίας»

Πε­ρί­λη­ψη    Ὀκτὼ <8> μουσικὰ χειρόγραφα εἶναι ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπὸ δυὸ μεγάλες συλλογὲς τῆς περιοχῆς τῆς ἱστορικῆς κωμοπόλεως τοῦ Ἁλμυροῦ τοῦ Ν. Μαγνησίας, οἱ ὁποῖες ἐπλήγησαν παντοιοτρόπως. Πρόκειται γιὰ ἕνα καλαίσθητο καὶ πλούσιο μουσικὸ Στιχηράρι τοῦ ΙΗ΄ αἰῶνος, ποὺ ἀνήκει στὴν παλαιὰ καὶ ἱστορικὴ Μονὴ Κάτω Παναγίας Ξενιᾶς Ἁλμυροῦ καὶ γιὰ ἀκόμη ἑπτὰ <7> μουσικὰ χειρόγραφα τῆς Συλλογῆς τῆς Φιλαρχαίου Ἑταιρείας Ἁλμυροῦ «Η ΟΘΡΥΣ», τὰ ὁποῖα σήμερα φυλάσσονται στὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Ἁλμυροῦ. Ἡ τελευταία συλλογὴ εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντική. Σὲ αὐτή, μεταξὺ ἄλλων, περιλαμβάνονται μία αὐτόγραφη Πα-παδικὴ τοῦ Παναγιώτου νέου Χρυσάφου, ἕνα αὐτόγραφο Στιχηράριον τοῦ Πέτρου Πρωτο-ψάλτου Βυζαντίου, ἕνα πλουσιότατο Στιχηράριον τοῦ ΙΓ΄ – ΙΔ΄ αἰῶνος, ἕνα ἀκόμη τοῦ ΙΖ΄ αἰῶνος καὶ ἄλλα. Ὅλα αὐτὰ τὰ χειρόγραφα ἔχουν μαγνητοσκοπηθεῖ ἀναλογικῶς καὶ τελι-κῶς φωτογραφήθηκαν ψηφιακῶς. Ἀντικείμενο τῆς παρούσης εἰσηγήσεως ἀπετέλεσε ἡ λεπτομερὴς παρουσίαση τῶν ἀνωτέρω μουσικῶν πηγῶν καὶ τοῦ ἱστορικοῦ τῆς καταλογογραφήσεως καὶ φωτογραφήσεώς τους.

Ἐκδόθηκε      Ἡ ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου. Ἠλεκτρονικὴ Ἔκδοση τῶν Πρακτικῶν στὰ μέσα τοῦ ἔτους 2008 καὶ δημοσίευση αὐτῶν στὴν ἰστοσελίδα τοῦ A.S.B.M.H. (http://www.asbmh.pitt.edu ), ὅπου καὶ ἀνάρτηση σχετικῆς μαγνητοσκοπήσεως τῆς ἀνακοινώσεώς μου.

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2007.05.11, 2ο Ἐ.Ἵ.Π.Ἐ., «Λαϊκὸς Πολιτισμὸς καὶ Πολιτιστικοὶ Φορεῖς»

Συνέδριο   2ο Διεθνὲς Συνέδριο

Θεματική    «Λαϊκὸς Πολιτισμὸς καὶ Πολιτιστικοὶ Φορεῖς»

Διοργάνωση    Ἐρευνητικὸ Ἵδρυμα Πολιτισμοῦ καὶ Ἐκπαίδευσης (..Π.Ἐ.) Συνεδριακοῦ Κέντρου ΘεσσαλίαςΝομαρχιακὴ Αὐτοδιοίκηση Μαγνησίας, μὲ τὴν επίσημη συνεργασία τῆς I.O.V. in operational relations with UNESCO καὶ τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Καλλιτεχνικῶν Ἐκδηλώσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Τόπος, Χρόνος   Βόλος 11-13/05/2007 (Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας)

­να­κοί­νω­ση    « Σύλλογος Ἔρευνας, Διάσωσης, Ριζικῆς Ἀποκατάστασης τῆς Μουσικῆς τῶν Ἑλλήνων.Δ.Ρ..Μ.. – Παναγιώτης Ἀχειλᾶς»

Πε­ρί­λη­ψη    Παρουσίαση τῆς 15ετοῦς καλλιτεχνικῆς, διδακτικῆς, ἐρευνητικῆς καὶ ἐκδοτικῆς δραστηριότητος τοῦ ἐν λόγῳ Συλλόγου.

Ἐκδόθηκε    Ἡ ἐργασία δὲν ἐκδόθηκε. Τὸ Συνέδριο δὲν ἐξέδωσε Πρακτικά.

2007.03.30, Δραπετσῶνα, Ἡμερίδα Αἰσθητικῆς Ἀγωγῆς

Συνέδριο Ἐπιμορφωτικὴ Ἡμερίδα Αἰσθητικῆς Ἀγωγῆς

Θεματική    « Μουσικὴ ὡς πρὸς τὰ καθἡμᾶς: Ἑλληνικὴ Παραδοσιακὴ Μουσικὴ καὶ Ψαλτικὴ Τέχνη»

Διοργάνωση    Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης ΠειραιᾶΔῆμος Δραπετσώνας

Τόπος, Χρόνος   Δραπετσῶνα Πειραιῶς, 30/03/2007

­να­κοί­νω­ση    «Ἱστορικὴ ἐξέλιξη τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς σημειογραφίας»

Πε­ρί­λη­ψη    γέ­νε­ση, ­ξέ­λι­ξη καὶ τε­λι­κὴ δι­α­μόρ­φω­ση τῆς ση­μει­ο­γρα­φί­ας τῆς Ψαλ­τι­κῆς Τέ­χνης ἀ­πὸ τὴν Βυ­ζα­ντι­νὴ καὶ Με­τα­βυ­ζα­ντι­νὴ πε­ρί­ο­δο ὡς τὴν ἐ­πο­χὴ τῆς ἐ­πι­νο­ή­σε­ως τῆς Νέ­ας Με­θό­δου ­να­λυ­τι­κῆς Ση­μει­ο­γρα­φί­ας τὸ 1814, μὲ ἔμφαση στὸ φαι­νό­με­νο τῶν «ἐξηγή­σε­ων» τῆς μνη­μο­τε­χνι­κῆς ση­μει­ο­γρα­φί­ας τῶν με­λι­κῶνθέ­σε­ωνκαὶ στὶς φά­σεις­ξη­γη­μα­τι­κῆςση­μει­ο­γρα­φί­ας κα­τὰ τὸν Ι­Η΄ αἰ­­να.

Ἐκδόθηκε    Ἡ ἐργασία δὲν ἐκδόθηκε. Ἡ Ἡμερίδα δὲν ἐξέδωσε Πρακτικά.

 

Βιωμ. Ἐργαστήριο    «Ταχύρρυθμη ἐκμάθηση τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς σημειογραφίας»

Πε­ρί­λη­ψη    Ἐφαρμογὴ τῆς ἀνωτέρω περιγραφείσης προσωπικῆς μεθόδου διδασκαλίας τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς. Βλ. ἐδῶ τὸ ὑπἀριθμὸν [14] Συνέδριο.

2006.11.25, Ἑ.Ἑ.Π.Π.Π.Κ., Πολιτισμὸς καὶ Αἰσθητικὴ στὴν Ἐκπαίδευση

Συνέδριο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Σχολικῶν Πολιτιστικῶν Προγραμμάτων

Θεματική    «Πολιτισμὸς καὶ Αἰσθητικὴ στὴν Ἐκπαίδευση»

 Διοργάνωση    Ἑλληνικὴ Ἐταιρεία γιὰ τὴν Προστασία τοῦ Πριβάλλοντος καὶ τῆς Πολιτιστικῆς ΚληρονομιᾶςἘθνικὸ καὶ Καποδιστριακὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, Τμῆμα Ἐκπαίδευσης καὶ Ἀγωγῆς στὴν Προσχολικὴ ἩλικίαὍμιλος UNESCO Νομοῦ Πειραιῶς καὶ Νήσων, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων

Τόπος, Χρόνος   Πειραιεύς, 25-26/11/2006 (Πανεπιστήμιο Πειραιῶς)

 ­να­κοί­νω­ση    « διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς (Παραδοσιακῆς καὶ Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς) στὴ Δευτεροβάθμια ἘκπαίδευσηἹστορική Ἀναδρομή. Ἀπόψεις τῆς μαθητικῆς καὶ τῆς ἐκπαιδευτικῆς κοινότητας. Σκέψεις, κρίσεις, προτάσεις. Ἀναγκαιότητα, στόχοι, ὀφέλη»

Πε­ρί­λη­ψη    Τὸ ζήτημα τῆς διδασκαλίας τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὸ ἑλληνικὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα εἶναι τεράστιο στὶς διαστάσεις του καὶ μεγίστου ἐνδιαφέροντος, ἀλλὰ παράλληλα καυτό, γιὰ τὸ ὁποῖο, δυστυχῶς, δὲν ἔχει ἀκόμη ἀνοίξει ἡ ἐπιστημονικὴ ἢ πολιτικὴ συζήτηση. Δὲν ἔχουν δοθεῖ ἐπιστημονικὲς ἢ πολιτικὲς ἀπαντήσεις στὸ ἐρώτημα: Γιατί δὲν ἔχει ἀκόμη εἰσαχθεῖ οὐσιαστικὰ ἡ διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὰ σχολεῖα τῆς ἐπικράτειας; Εἶναι παράδοξο, ἀλλὰ τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς του ἀρνεῖται νὰ δεῖ καὶ νὰ ἀναγνωρίσει τὴν Ἑλληνικὴ Μουσικὴ ὡς τέχνη ὕψιστης καλλιτεχνικῆς, παιδαγωγικῆς, ἱστορικῆς καὶ ἐθνικῆς ἀξίας. Στὴν παροῦσα εἰσήγηση γίνεται ἀπόπειρα ἱστορικῆς ἀναδρομῆς στὰ ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα διδασκαλίας τῆς Μουσικῆς (ἢ τῆς Αἰσθητικῆς Ἀγωγῆς) στὴ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση. Παρουσιάζονται τοποθετήσεις καὶ ἀπόψεις ἐκπροσώπων τῆς ἐκπαιδευτικῆς, μαθητικῆς καὶ φοιτητικῆς κοινότητας. Κατατίθενται σκέψεις, κρίσεις καὶ προτάσεις, νὰ ἀνοίξει ἡ συζήτηση γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὴν πραγματικότητα τῆς ἑλληνικῆς ἐκπαίδευσης. Τέλος, ὑποστηρίζεται ἡ ἀναγκαιότητα ἰσοδύναμης διδασκαλίας της στὴ Δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση, ὁριοθετοῦνται οἱ στόχοι ἑνὸς τέτοιου ἐγχειρήματος καὶ προσδιορίζονται τὰ ἄμεσα ἢ μακροπρόθεσμα ὀφέλη ἀπὸ τὴν πραγματοποίησή του.

Ἐκδόθηκε    ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου. Πρόκειται γιὰ Ἠλεκτρονικὴ Ἔκδοση σὲ δίσκο ἀκτίνας (DVD) δεδομένων, τὸ ὁποῖο διενεμήθη κατὰ τὶς ἡμέρες ἐργασιῶν τοῦ Συνεδρίου.

Βιωμ. Ἐργαστήριο    «Ἄσκηση ταχύρρυθμης ἐκπαίδευσης στὴν Ἑλληνικὴ Μουσικὴ Σημειογραφία»

Πε­ρί­λη­ψη    Παρουσίαση τῆς ἀνωτέρω περιγραφείσης ταχύρρυθμης προσωπικῆς μεθόδου διδασκαλίας τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς. Βλ. ἐδῶ τὸ ὑπ’ ἀριθμὸν [14] Συνέδριο.

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2006.10.17, Ἵ.Β.Μ. Γ΄, Θεωρία καὶ Πράξη τῆς Ψαλ­τι­κῆς Τέχνης – Ἡ Ὀκταηχία

Συνέδριο Γ΄ Δι­ε­θνὲς Συ­νέ­δρι­ο Μου­σι­κο­λο­γι­κὸ καὶ Ψαλ­τι­κό

Θεματική    «Θεωρία καὶ Πράξη τῆς Ψαλ­τι­κῆς Τέχνης – Ἡ Ὀκταηχία»

Διοργάνωση    Ἱ­. Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος – Ἵ­δρυ­μα Βυ­ζα­ντι­νῆς Μου­σι­κο­λο­γί­ας

Τόπος, Χρόνος   Ἀ­θῆ­ναι, 17-21/10/2006 (Μέγαρο Μουσικῆς Ἀθηνῶν)

­να­κοί­νω­ση    «Θεωρητικὰ καὶ σημειογραφικὰ προβλήματα προκύπτοντα κατὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Τρίτου ἤχου»

Πε­ρί­λη­ψη    κατὰ Χρύσανθον διαίρεση τῶν Ἤχων σὲ Γένη ἀποτελεῖ μία ἐμπνευσμένη θεωρητικὴ παρέμβαση, ὅπως ἄλλωστε καὶ ἡ ἴδια ἡ ἐπινόηση τῆς Νέας Μεθόδου μουσικῆς σημειογραφίας. Σὲ ὁρισμένες, ὅμως, περιπτώσεις προέκυψε κάποια ἀσυμφωνία μεταξὺ τῆς ἀπὸ αἰώνων παραδοθείσης Ψαλτικῆς πράξεως καὶ τῆς συστηματοποιημένης θεωρίας. Ἕνα ἀπὸ τὰ ζητήματα ποὺ πρέπει νὰ «ἀναθεωρηθεῖ», εἶναι ἡ ταξινόμηση τοῦ Τρίτου Ἤχου στὸ Ἐναρμόνιον Γένος, καθὼς καὶ ὁ διαστηματικὸς ἐπαναπροσδιορισμὸς τῶν μελικῶν του δομῶν, ὥστε νὰ ἀποσαφηνισθεῖ ἡ κατὰ περίσταση ἀνάπτυξή του στὶς Χρόες τοῦ Σκληροῦ καὶ τοῦ Μαλακοῦ Διατόνου. Στὴν παροῦσα μελέτη γίνεται σύντομη ἀναφορὰ στὸ καθαυτὸ Ἐναρμόνιον Γένος τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς μουσικῆς θεωρίας, προσδιορίζονται τυχὸν κατάλοιπα αὐτοῦ στὴν Ψαλτικὴ παράδοση καὶ ἐξετάζεται ἡ διαστηματικὴ ἀνάπτυξη τοῦ μέλους τοῦ Τρίτου Ἤχου στὰ ποικίλα Γένη καὶ Εἴδη τῆς βυζαντινῆς καὶ μεταβυζαντινῆς Μελοποιίας, ὅπως αὐτὰ πα-ρεδόθησαν ἐξηγημένα ἀπὸ τοὺς Τρεῖς Διδασκάλους τῆς Νέας Μεθόδου. Στόχος τῆς μελέτης εἶναι νὰ τεκμηριωθεῖ ἡ ἐξ ὁλοκλήρου διατονικὴ (σκληρὴ ἢ μαλακή) μεταχείριση τοῦ ἐν λόγῳ Ἤχου, ὥστε νὰ ἑρμηνευθοῦν – δικαιολογηθοῦν καὶ οἱ πολλὲς σημειογραφικὲς «ἀσάφειες» τῆς Νέας Μεθόδου, οἱ ὁποῖες σχετίζονται μὲ αὐτὸν καὶ δημιουργοῦν προβλήματα στὴν διδασκαλία τοῦ Τρίτου Ἤχου.

Ἐκδόθηκε      Ἡ ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συ­νεδρίου, ἔκδοση τοῦ Ἱδρύματος Βυζαντινῆς Μουσικολογίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 2010, σελ. 367- 39

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2006.09.29, 1ο Ἐ.Ἵ.Π.Ἐ., «Λαϊκὸς Πολιτισμὸς καὶ Ἐκπαίδευση»

Συνέδριο 1ο Διεθνὲς Συνέδριο

Θεματική    «Λαϊκὸς Πολιτισμὸς καὶ Ἐκπαίδευση»

Διοργάνωση    Κέντρο Ἔρευνας τῆς Ἑλληνικῆς Λαογραφίας τῆς Ἀκαδημίας ἈθηνῶνΠεριφερειακὴ Διεύθυνση Ἐκπαίδευσης ΘεσσαλίαςΔιευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και  Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης Μαγνησίας, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῶν: Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, I.O.V.N.G.O OF UNESCO καὶ Διεθνοῦς Ὀργάνωσης Λαϊκῆς Τέχνης (Δ..Λ.Τ.)

Τόπος, Χρόνος   Βόλος 29/09 01/10/2006 (Συνεδριακὸ Κέντρο Θεσσαλίας)

­να­κοί­νω­ση    « διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὴν Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση. Προτεινόμενο Πρόγραμμα Σπουδῶν. Στόχοι. Ἀποτελέσματα»

Πε­ρί­λη­ψη    Τὸ ζήτημα τῆς διδασκαλίας τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆςτῆς Λαϊκῆς Παραδοσιακῆς Δημοτικῆς Μουσικῆς καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ψαλτικῆς Τέχνηςστὸ ἑλληνικὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα εἶναι τεράστιο στὶς διαστάσεις του καὶ μεγίστου ἐνδιαφέροντος, ἀλλὰ παράλληλα πολὺ καυτό, γιὰ τὸ ὁποῖο, δυστυχῶς, δὲν ἔχει ἀκόμη ἀνοίξει συζήτηση, οὔτε ἐπιστημονικὴ οὔτε πολιτική. Δὲν ἔχουν δοθεῖ ἐπιστημονικὲς ἢ πολιτικὲς ἀπαντήσεις στὸ ἐρώτημα: Γιατί δὲν ἔχει ἀκόμη εἰσαχθεῖ οὐσιαστικὰ ἡ διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὰ σχολεῖα τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας; Εἶναι παράδοξο, ἀλλὰ τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς του ἀρνεῖται νὰ δεῖ καὶ νὰ ἀναγνωρίσει τὴν Ἑλληνικὴ Μουσικὴ ὡς τέχνη ὑψίστης καλλιτεχνικῆς, παιδαγωγικῆς, ἱστορικῆς καὶ ἐθνικῆς ἀξίας. Ἐὰν δὲν εἶχαν συσταθεῖ τὰ Μουσικὰ Σχολεῖα, ὅπου ἡ Ἑλληνικὴ Παραδοσιακὴ καὶ Βυζαντινὴ Μουσικὴ βρῆκε καταφύγιο τὰ τελευταῖα χρόνια, ἡ κατάσταση θὰ ἦταν τραγικότερη, ἴσως δὲ ἀνεπιστρεπτὶ χαμένη ἡ εὐκαιρία τῆς διάσωσης τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς κληρονομιᾶς. Ἡ παροῦσα ἐργασία δὲν φιλοδοξεῖ, βέβαια, νὰ ἀνοίξει συζήτηση καὶ ἐπιχειρηματολογία γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς στὴν πραγματικότητα καὶ καθημερινότητα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, τονίζει, ὅμως, τὴν ἀναγκαιότητα ἰσοδύναμης διδασκαλίας της στὴν Πρωτοβάθμια καὶ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἔστω σὲ ἐπιλεγμένες ἀρχικῶς σχολικὲς μονάδες καὶ σὲ πειραματικὸ στάδιο. Ἐδῶ, κατατίθεται μία προσωπικὴ πρόταση ἐπὶ τοῦ προγράμματος διδασκαλίας, τῆς ὕλης σπουδῶν καὶ τῶν μεθόδων ἀναπτύξεως ἑνὸς πιλοτικοῦ μαθήματος γιὰ ὅλες τὶς τάξεις Γυμνασίου καὶ Λυκείου, μὲ τὴν ἐλπίδα πώς, ἐφόσον ἡ πρόταση ἀπευθύνεται στὴν ἐκπαιδευτικὴ κοινότητα, θὰ ἀποτελέσει ἔναυσμα προβληματισμοῦ καὶ ἀφετηρία νέων ἐμπνεύσεων.

Ἐκδόθηκε    Ἡ ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου, ἀρχικῶς σὲ Ἠλεκτρονικὴ Ἔκδοση σὲ δίσκο ἀκτίνας (DVD) δεδομένων. Ἐκ τῶν ὑστέρων, τὸ Συνέδριο ἐξέδωσε καὶ ἔντυπα Πρακτικά, ἐκδόσεις «DOROSELI», Ἀθῆναι, Νοέμβριος 2007, σελ. 156-161. (ISBN: 978-960-8373-10-5)

 

Βιωμ. Ἐργαστήριο    «Ταχύρρυθμη διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς Σημειογραφίας»

         Πε­ρί­λη­ψη    Παρουσίαση μιᾶς προσωπικῆς μεθόδου διδασκαλίας τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆςτῆς σημειογραφίας καὶ τῆς θεωρίας τῆς Ὀκτωηχίαςἡ ὁποία ἀποδεδειγμένα ὁδηγεῖ πολὺ σύντομα στὴν ἱκανότητα τῶν σπουδαστῶν γιὰ ἐκ πρώτης ὄψεως ἀνάγνωση τῶν βυζαντινῶν μουσικῶν κειμένων. Ἡ μέθοδος ἀποτελεῖ καρπὸ μακροχρόνιας ἐφαρμογῆς παρατηρήσεων καὶ βελτιώσεων σὲ ἐξατομικευμένες καὶ ὁμαδικὲς περιπτώσεις διδασκαλίας τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης καὶ προτείνεται ἡ ἐφαρμογή της γιὰ ταχύρρυθμη ἐπιμόρφωση ἐκπαιδευτικῶν, πανεπιστημιακὴ διδασκαλία περιορισμένων διδακτικῶν ὡρῶν καὶ τὰ ὅμοια.

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ .

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως σε άλλη έκδοση (πιο ευανάγνωστα).

2006.09.29, Τ.Μ.Σ. τοῦ Ἀ.Π.Θ. Μουσικὴ Θεωρία καὶ Ἀνάλυση

Συνέδριο Πανελλήνιο Συμπόσιο

Θεματική    «Μουσικὴ Θεωρία καὶ Ἀνάλυση»

Διοργάνωση    Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σχολὴ Καλῶν Τεχνῶν. Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν

Τόπος, Χρόνος   Θεσσαλονίκη, 29/09 – 01/10/2006 (Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν)

­να­κοί­νω­ση    «Ἀνάλυση καὶ διδακτικὴ τοῦ Βυζαντινοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Μέλους »

Πε­ρί­λη­ψη    Ἡ Ψαλτικὴ Τέχνη εἶναι «ποικίλη καὶ πολυσχιδής». Ἐντούτοις, ἡ μελοποιητική της ἀνάπτυ-ξη εἶναι ἀποτέλεσμα ἁρμογῆς ‘θέσεων’  (μουσικῶν φράσεων), παγίως ὁρισμένων ἀπὸ τὴν μακροχρόνια παράδοση τῶν μεγάλων διδασκάλων τῆς τέχνης. Ὅλα τὰ εἴδη ἐκκλησιαστικοῦ μέλους, σὲ ὅποιο Γένος Μελοποιίας (Εἱρμολογικό, Στιχηραρικό, Παπαδικό) καὶ ἂν ἀνήκουν, ὅποιο δρόμο ἀναπτύξεως (σύντομο, ἀργοσύντομο, ἀργό, καλοφωνικό) καὶ ἂν ἀκολουθοῦν, χαρακτηρίζονται ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἰδιότυπη περὶ συνθέσεως ἀντίληψη τῶν Βυζαντινῶν. Ἡ κατανόηση καί, ἑπομένως, ἡ γνώση τῆς μορφολογίας τῶν βυζαντινῶν μελῶν (τὸ «κατὰ θέσεις μελίζειν») μὲ συγκεκριμένες μεθόδους ἀναλύσεως, ἐκτὸς ἀπὸ σημαντικὸ ἐφόδιο τῶν ἑρμηνευτῶν τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης, ἀποτελεῖ καὶ μοναδικὸ ἐργαλεῖο – βοήθημα στὰ χέρια τῶν διδασκάλων αὐτῆς: Πρόκειται γιὰ μέσον ἀποτελεσματικό, ὥστε νὰ ἐπιτυγχάνεται ταχεία καὶ εὔκολη ἐκμάθηση τῆς μουσικῆς σημειογραφίας τῆς Νέας Μεθόδου ἀναλυτικῆς γραφῆς. Ἀποφεύγονται, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο οἱ ἄσκοπες ἀσκήσεις τύπου solfege, οἱ ὁποῖες ταλαιπω-ροῦν ἐπὶ μισὸ καὶ πλέον διδακτικὸ ἔτος καὶ ἀπογοητεύουν τοὺς ἀρχάριους μαθητὲς τῆς Ψαλτικῆς. Ἐπιτυγχάνεται ἐνωρὶς εὐχέρεια τῶν σπου-δαστῶν στὴν ἐκ πρώτης ὄψεως ἀνά-γνωση τῆς βυζαντινῆς παρτιτούρας. Ἐξοικειώνονται οἱ ψάλτες μὲ τὴν ὀρθὴ παρασήμανση τοῦ ἐκ-κλησιαστικοῦ μέλους, ἀποκτώντας ἐμπειρικὴ γνώση τῶν κανόνων τῆς ὀρθογραφίας τῆς μουσικῆς σημειογραφίας. Ἀκολουθεῖται ἡ ἀπὸ αἰώνων παράδοση διδασκαλίας τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης, ἡ ὁποία στηριζόταν στὶς βυζαντινὲς καὶ μεταβυζαντινὲς Μεθόδους ‘θέσεων’ (Παπαδικῆς, Στιχηραρίου, Κρατημάτων κ.λπ.). Ἡ ἐφαρμογὴ τῶν πορισμάτων τῆς Ἀναλύσεως στὴν Διδακτικὴ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μέλους, εἶναι δυνατὸν νὰ ὁδηγήσει στὴν ἐπινόηση καὶ ἐφαρμογὴ συγχρόνων μεθόδων διδασκαλίας, ἐμπνευσμένων καὶ θεμελιωμένων μὲν στὴν παλαιὰ ψαλτικὴ παράδοση, περισσότερο δὲ ἀποτελεσματικῶν στὴν προσέγγιση τοῦ ἔμψυχου ὑλικοῦ, ποὺ ὁ δάσκαλος ἔχει στὴ διάθεσή του.

Ἐκδόθηκε    Ἡ ἐργασία ἐκδόθηκε στὰ Πρα­κτι­κὰ τοῦ Συνεδρίου, ἔκδοση Τμήματος Μουσικῶν Σπουδῶν τῆς Σχολῆς Καλῶν Τεχνῶν τοῦ Ἀ.Π.Θ., Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 337-372 (ὁ Τόμος προεκδόθηκε τοῦ Συνεδρίου).

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2006.07.28, Ἱστορία καὶ Πολιτισμὸς τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἀγχιάλου

Συνέδριο   Συνέδριο Ἱστορίας καὶ Πολιτισμοῦ

Θεματική    «Ἱστορία καὶ Πολιτισμὸς τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἀγχιάλου:  100 χρόνια ἀπὸ τὸ Ὁλοκαύτωμα»

Διοργάνωση    Δῆμος Νέας Ἀγχιάλου Μαγνησίας

Τόπος, Χρόνος   Νέα Ἀγχίαλος Μαγνησίας, 28-30/ 07/2006

 ­να­κοί­νω­ση    «Μικρὰ συμβολὴ στὴν καταγραφὴ τῆς Ψαλτικῆς Παράδοσης τῆς Ἀγχιάλου»

Πε­ρί­λη­ψη    Τρεῖς ἀγχιαλίτες μελουργοὶ μαρτυροῦνται στὶς χειρόγραφες μουσικὲς πηγές: Ὁ Κωνσταντῖνος Πρωτοψάλτης ἐξ Ἀγχιάλου (βἥμισυ ΙΣΤ‘ – ἀρχὲς ΙΖαἰῶνος), Γαβριὴλ ἱερομόναχος ἐξ Ἀγχιάλου (τέλη ΙΣΤ΄μέσα ΙΖαἰῶνος) καὶ ὁ Γεννάδιος ἱερομόναχος ἐξ Ἀγχιάλου (τέλη ΙΣΤ΄μέσα ΙΖαἰῶνος), μὲ κορυφαῖο τὸν πρῶτο. πτώση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐπέφερε παρακμὴ τῆς Ψαλτικῆς, ὥστε ἐπὶ ἕναν ὁλόκληρο αἰῶνα ἡ Πόλη στερεῖται μεγάλων μουσικῶν. Αὐτοὶ καταφεύγουν σὲ ἀπομακρυσμένες περιοχές, ὅπου μεταλαμπαδεύουν τὴν τέχνη τους. Γίνονται ἀφορμὴ νὰ ἀνθίσουν πολλὲς περιφερειακὲς ψαλτικὲς παραδόσεις (μὲ κυριώτερες τὴν Κρητική, τὴν Κυπριακὴ καὶ τὴ Σερβική), οἱ ὁποῖες, ὅμως, ἀποκλίνουν ἀπὸ τὸ παλαιὸ κωνσταντινουπολίτικο ψαλτικὸ ὕφος. Ἀκριβῶς τὴ στιγμὴ αὐτή (β΄ ἥμισυ ΙΣΤ΄ αἰῶνος), ὁριακῶς, κάνει τὴν ἐμφάνισή του ὁ σπουδαιότερος μελουργὸς τῆς περιόδου, ὁ Κων-σταντῖνος Πρωτοψάλτης ἐξ Ἀγχιάλου, ποὺ ἀκολουθεῖ καὶ διασώζει τὴν παλαιὰ ψαλτικὴ παράδοση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ὀλίγο μεταγενέστερος ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνο εἶναι ἕνας ἄλλος ἀγχιαλίτης μουσικός, τὸ ἔργο τοῦ ὁποίου -ἂν καὶ μικρότερης ἐκτάσεως- ἔχει ἀξιόλογη παρουσία στὶς χειρόγραφες μουσικὲς πηγές. Πρόκειται γιὰ τὸν Γαβριὴλ ἐξ Ἀγχιάλου, ποὺ ἄλλοτε φέρεται ὡς μοναχὸς καὶ ἄλλοτε ὡς ἱερομόναχος. Σύγχρονος σχεδὸν μὲ τὸν Γαβριὴλ εἶναι καὶ ὁ Γεννάδιος μοναχὸς (ἢ ἱερομόναχος) ὁ ἐξ Ἀγχιάλου. Ἡ Ἀγχίαλος, ἐκεῖ στὴν ἐκ-πνοὴ τοῦ ΙΣΤ΄ καὶ τὴν ἀρχὴ τοῦ ΙΖ΄ αἰῶνος, φαίνεται ὅτι ὑπῆρξε ἕνα σπουδαῖο κέντρο μου-σικῆς δραστηριότητος καὶ παιδείας.

Ἐκδόθηκε      Ἡ ἀνακοίνωση ἐκδόθηκε στὰ ὁμότιτλα Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου, ἔκδοση Δήμου Νέας Ἀγχιάλου, ἐκδόσεις «ΕΥΡΑΣΙΑ», Ἀθήνα 2008, σελ.107-119. 

Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.

2006/05ος, Γύρω ἀπὸ τὶς Χορωδιακὲς καὶ Συμφωνικὲς Ἑρμηνεῖες Παραδοσιακῆς Μουσικῆς

Ἄρθρο τοῦ δ/ντοῦ τοῦ Τομέα στὸ Περιοδικὸ “ΜΑΓΝΗΣΙΑ: Γράμματα – Ἐπιστῆμες – Τέχνες – Πολιτισμός”, ἑξαμηνιαία ἔκδοση τῆς Ἑταιρείας Κοινωνικῆς Παρέμβασης καὶ Πολιτισμοῦ (Ε.Κ.ΠΟΛ.) τῆς Νομαρχιακῆς Αὐτοδιοίκησης Μαγνησίας, Μάϊος 2006, σελ. 140 – 144. Τo  ἄρθρο μπορεῖτε να τό δεῖτε ἢ και να κατεβάσετε ἀπό τόν παρόντα σύνδεσμο.

2004.12.03, Γ΄ Ἐπιστημονικὴ Ἡμερίδα Ἱστορικοῦ Ἀρχείου Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος

Συνέδριο       Γ΄ Ἐπιστημονικὴ Ἡμερίδα Ἱστορικοῦ Ἀρχείου Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος

Θεματική «Ἅγιον ὌροςΠήλιοΜαγνησία, 15ος – 20ος αἰώνας. Μία ἀμφίδρομη σχέση»

Διοργάνωση    Ἱερὰ Μητρόπολις Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον

Τόπος, Χρόνος   Βόλος, 03-05/12/2004 (Πνευματικὸ Κέντρο Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος)

­να­κοί­νω­ση    «Μά­γνη­τες ἐκ­πρό­σω­ποι τῆς Ψαλ­τι­κῆς Τέ­χνης στὸ ­γι­ον ­ρος καὶ ἁγι­ο­ρει­τι­κὲς ἐπι­δρά­σεις στὴν Ψαλ­τι­κὴ Πα­ρά­δο­ση τῆς Μα­γνη­σί­ας»

         Πε­ρί­λη­ψη    Μαγνησία, τὸ Πήλιο, καὶ οἱ Βόρειες Σποράδες ἔχουν νὰ καυχῶνται γιὰ μεγάλο ἀριθμὸ ἐκπροσώπων τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης στὸ Ἅγιον Ὄρος. Σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς Μονὲς ἔζησαν καὶ διηκόνησαν ἱεροψάλται, μουσικοδιδάσκαλοι, μελουργοί, ἀντιγραφεῖς κωδικογράφοι καὶ ἄλλα σχετικὰ μὲ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα κατάγονται ἀπὸ τὴν Θεσσαλικὴ Μαγνησία. Τὸ ἔργο τοῦ καθενὸς ἐξ αὐτῶν περιγράφεται ἐδῶ ἀναλυτικῶς καὶ ἐκτιμᾶται ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῆς ­ἀπαἰώνων διαρκοῦς καὶ ἀδιασπάστου Ψαλτικῆς Παραδόσεως.

          Ἐκδόθηκε      Ἡ ἐργασία δὲν ἐκδόθηκε τότε. Τὸ Συνέδριο δὲν ἐξέδωσε Πρακτικά. Ἡ ἐν λόγω ἀνακοίνωση δημοσιεύθηκε μὲ προσωπική μου μέριμνα στὸ ἐπιστημονικὸ περιοδικὸ “ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ”, τόμος 52, Λάρισα 2007, σελ. 337-350 καὶ σὲ Ἀνάτυπο.
Tὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ