Συνέδριο ΣΤ΄ Διεθνὲς Συνέδριο Μουσικολογικὸ καὶ Ψαλτικό
Θεματική «Θεωρία καὶ Πράξη τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης – “Οἱ Τρεῖς Δάσκαλοι: Χρύσανθος, Γρηγόριος, Χουρμούζιος καὶ ἡ Νέα Μέθοδος Σημειογραφίας. 200ὴ ἐπέτειος: 1814/15 – 2015»
Διοργάνωση Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἵδρυμα Βυζαντινῆς Μουσικολογίας – Ἐθνικὸ καὶ Καποδιστριακὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Φιλοσοφικὴ Σχολή. Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν
Τόπος, Χρόνος Ἀθῆναι, 21-23/10/2015 (Προπύλαια Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν)
Ἀνακοίνωση «Ἀπὸ τὴν Θεωρία ἡ Πράξη ἢ ἀπὸ τὴν Πράξη ἡ Θεωρία; Ὁ ἦχος Πλάγιος τοῦ Τετάρτου στὴν μελοποιητικὴ καὶ διδακτικὴ πράξη»
Περίληψη Περίπου ἑφτὰ γενιὲς μετὰ τὴν ἐπινόηση καὶ ἐφαρμογὴ τοῦ ἰσχύοντος σημειογραφικοῦ καὶ μουσικοθεωρητικοῦ συστήματος τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης, τῆς Νέας Μεθόδου τῶν Τριῶν Διδα-σκάλων, ἀφοῦ ἀποδώσουμε τὰ δέοντα πρὸς αὐτούς, τὴν τιμὴ καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη, εἶναι, πλέον, καιρὸς ἐπιτακτικῆς ἀνάγκης, νὰ σκύψουμε συστηματικὰ καὶ συλλογικὰ στὴν συμ-πλήρωση ὅσων ἐκεῖνοι παρέλειψαν καὶ στὴν ἀναθεώρηση ὅσων στὸ πέρασμα δύο αἰώνων, ὡς μὴ ὤφειλε, παρεισέφρησαν ἢ στρεβλώθηκαν. Ὁ ἦχος Πλάγιος του Τετάρτου ἐκλαμβάνεται ἐδῶ ὡς ἕνα μόνο, ἀλλὰ πολὺ χαρακτηριστικό, παράδειγμα ἀναθεώρησης τῆς θεωρίας. Γίνεται, δηλαδή, προσπάθεια νὰ ξανακοιτάξουμε τὴ θεωρία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης ἀπὸ μία ἄλλη ὀπτι-κὴ γωνία -ὄχι νέα παλαιά-, ἡ ὁποία, ὅμως, ἀπὸ τὸν καιρὸ τῆς Νέας Μεθόδου καὶ ἑξῆς μεθοδολογικῶς ἐγκαταλείφθηκε καὶ κινδύνεψε νὰ λησμονηθεῖ παντελῶς. Ὁλόκληρη ἡ βυζαντινὴ καὶ μεταβυζαντινὴ παράδοση μᾶς διδάσκει, ὅτι μὲ βάση τὴν πράξη διαμορφώθηκε ἡ θεωρία. Προηγεῖται, δηλαδή, ἡ πράξη τῆς θεωρίας. Ὅμως, εἰδικὰ τὶς πέντε – ἔξι τελευταῖες δεκαετίες, ἐν ὀνόματι καὶ ἐξ ὀνόματος μίας δῆθεν συστημοποίησης τῆς διδασκαλίας, συνηθίσαμε νὰ ἀντιμετωπίζουμε καὶ νὰ διαμορφώνουμε / ἀναδιαμορφώνουμε τὴν πράξη μὲ βάση τὴ θεωρία, ὁδηγῶντας σὲ διάσταση αὐτὲς τὶς δύο. Στὴν παροῦσα εἰσήγηση, χρησιμοποιῶντας πάντοτε ὡς παράδειγμα τὸν Πλάγιο τοῦ Τετάρτου, γίνεται ἀπόπειρα νὰ ξανακοιτάξουμε, κατανοήσουμε, ἀνα/διατυπώσουμε καὶ περιγράψουμε λεπτομερῶς τὴ θεωρία τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης μέσῳ τῆς ἀπὸ αἰώνων ἀδιάκοπης καὶ ἀδιάσπαστης μελοποιητικῆς παράδοσης καὶ πρακτικῆς, δηλαδή, μὲ τακτικὴ ἀντίστροφη ἐκείνης, ποὺ ἕως τώρα ἐφαρμόζεται. Παράλλη-λα, γίνονται προτάσεις ἐναρμόνισης τῆς ἀναδιατυπωθείσας θεωρίας μὲ τὴ διδακτικὴ πράξη.
Ἐκδόθηκε Ἡ ἐργασία ἔχει κατατεθῆ πρὸς ἔκδοση στὰ Πρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου.
Τὸ pdf τῆς ανακοινώσεως μπορεῖτε να βρεῖτε καὶ νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ΕΔΩ.
